Annem Kadar Şiiri - Mustafa Sürmeli

Beni gövdesinde bile besleyen,
Beni annem kadar kimse sevemez.
Cevher gibi ol rahminde saklayan,
Beni annem kadar kimse sevemez.

İsteğimi bakışımdan anlayan,
Hem 'agu' mu, hem 'ınga' mı dinleyen,
Dizlerine yatırıpta sallayan,
Beni annem kadar kimse sevemez.

Kirlendiysem; Temizleyip paklayan,
Hasta isem; Hep başımda bekleyen,
Ayağında cennetleri saklayan,
Beni annem kadar kimse sevemez.

Hep sakınır, hiçbir yere yollamaz,
Gittiğimde vehimlenir, uyumaz,
Ben aç isem, o karnını doyurmaz,
Beni annem kadar kimse sevemez.

Çocuğum ben gelsem elli yaşıma,
'Sıkı giyin evladım' der, 'üşüme'!
Ayrılırsak dua eder peşime,
Beni annem kadar kimse sevemez.

Hiçkimse annesinin
Hakkını ödeyemez!