Annem, Jalem Şiiri - Ozlem Zabitgil

Jale, Jale, Jalem…
Jale taneciklerim
Inci taneleri toplar gibi,
Toplamak isterim çiy tanelerini sabahin ilk isiklarinda
Oksamak,opmek isterim su damlaciklarini
Sevgi tanecikleri serpistirmek isterim
Doganin jalerine, jale tanelerine
Jale, çiy, su damlaciklari…
Ne deniyorsa o sahametli guzellige.
Biz uyurken sevgi kondurmustur,
Biz uyaninca gitmistir
O parildiyan isik
Yapraklarin gozeneklerinden.
Opucuk kondurmustur yapraklarin koselerine
Muhurlemistir her bitkiyi doganin guzelligiyle
Sessiz ve onurluca kaybolmustur
Hayatin caĝ risiyla
Hayallerimi susleyip de gitmistir doganin dizine
Gozlerime guzelligin resmini cizip de gitmistir
Giderken gelecegini soz vererek gitmistir
Her sabah gelir ve gider o
Ben dokunmak istemem artik
Yipratmak istemem sevgi adina o sukunetli guzelliĝ i
Sessizce severim doganin cagrisiyla
Urkutmeden izlerim o ince guzelligi
Jalem, çiyim, su taneciklerim…