O simsiyah saçlara
Aklar düşmüş.
Sormadan…
Deli gönül,
Çoşmuş,çoşmuş,
Yatağına sığmamış Çoruh gibi.
Böyle hüznü tatmadan.
İnsan hiç erer mi?
Acıyı kahrı yaşamadan.
Suyun tadımı olur,
İçip içip kanmadan.
Gönül uslanırmı,
Kaybettiklerine yanmadan
Kayıt Tarihi : 21.7.2009 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Lila oyalı yazmalı doğuştan gül gülüşlü, ince kalem kaşlı, papatya gibi hep sessizce gülen canım annem. Bir bakışında bin kelam gizliydi.Gidiverdi sessizce, tıp kı acıdan bir gecede dökülen ve ağaran saçları gibi.Hasretin yaktı beni usul usul....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!