Annem Hakka Yürüdü Şiiri - Mahir Başpınar

Ölüm gitmese de, gitse de hoşa,
Eninde sonun da gelecek başa.
Sınav verdi varlık ile darlıkta
Bazen kolay bazen ise zorlukta
Yalnız ameliyle kalıp birlikte
Düştü yola gider Rabbine doğru.

Giden geri gelmez, beklemek boşa,
Sıra gelir ise bakmıyor yaşa.
Bir “asır”a yakın ağladı güldü,
O da bir beşerdi o da bir kuldu,
Sanki o yaşayan kendi değildi
Düştü yola gider Rabbine doğru.

Aldırmaz servete, makama işe,
Kim olursa olsun gelecek tuşa.
Rota Cücük Tepe, çevirdi çarkı,
Ne para götürdü ne evi barkı,
Acısı tükendi, kalmadı korku,
Düştü yola gider Rabbine doğru.

Bakmaz kara göze, kirpiğe kaşa,
Baharı görmeden götürür kışa.
Elden bir şey gelmez olanlar Haktan,
Bütün kâinatı halk etti yoktan,
Dönüş biletleri kesilmiş çoktan
Düştü yola gider Rabbine doğru.

Yalvarsan da kalmaz, çocuğa eşe,
Bırakır dönerler hem koşa koşa.
Yolun açık, Cennet mekânın olsun,
Nebiye komşu ol, kabrin nur dolsun,
Tek dileğim ruhun huzuru bulsun,
Düştü yola gider Rabbine doğru.

Benzediğin zaman kanatsız kuşa,
İhtiyaç kalmıyor ekmeğe aşa.
Mahir'e hakkını helal edesin,
Hakkın helal edip öyle gidesin,
Yaradan çağırmış, kulu ne desin,
Düştü yola gider Rabbine doğru.

Mahir Başpınar