Annem Gelsin Şiiri - Hatice Yükselir

Zalime bıraktın gittin ya beni,
Havalar sıcak mı,soğuk mu orda?
Boğuldum dünyada,nefes alamam,
Orada nelere ağlanır anne? ..

Dedin; ne yaparsan seninle gelsin,
Çocukların olsun,sana dillensin.
Dil dediğin sözlerse eğer,
Altında kaldım,yıkıldım anne...

Yok, gönülse dediğin bu dil,
Yerle yeksan oldu,bunu böyle bil,
İncindim,seni incitmiş kadar,
Fazla dillendiler,üzgünüm anne...

Olmazı var ettin,azını çok ettin,
Yokluk bildirmedin,hep ihya ettin,
Alıştırdın beni,gurura kul ettin,
Bir köleyim artık,aşksızım anne...

Ne yapsam hoşgördün,güvendin bana,
Elin kalkmadı hiç,sindim kucağına,
Ne kadar sevmiştin,yüreğim doldu,
Sevgini bıraktın dostlara anne...

Gündüzlerimin bir yanı hep karanlık,
Sessizliğim haykırıyor bak çığlık,çığlık,
Gözlerim yaşlı,ıslak yanağım,
Orada mendil var mıdır anne? ..

Kızın nerelerde,ne yapar sensiz,
Yüreği çırpınır,dalgalı deniz,
Kan uykundan kalkardın,bilsen çaresiz,
Oralarda nelere ağlanır anne? ..

Dürüstlükten şaşma derdin,kork namertten,
Allah'ına nankör,kuluna sertten,
Yumuşacık ellerin sarardı beni,
Korkuyorum şimdi anne,kör adaletten...

Acıyor şimdi hep sol yanım,
Eksik kaldı sanki bir kanadım,
Ben sensiz bilmem nasıl yaşadım,
Zordan da beter,kahroldum anne...

Saçlarım dağınık,gözler uykulu,
Çiçekler kurudu,perdeler soldu,
Toprak yoruldu,yağmur yoruldu,
Ben hala çabalarım,sensizim anne...

Anladım değerini tam kırk yaşımda,
Çok geç kaldım anne,beni bağışla,
Çaresiz özürler,ezik yüreğim,
Sensizlik çok acı,zordayım anne...

Şair değilim,yazamam şiir,
Karalamadır naçizane,olmasın kusur,
Hak etmeyeni sevmeyin derlerse de,
Anneyiz,severiz sonsuzluk kadar...

(Antalya-6 Mayıs 2006)