Senin her gece bizi düşünüp
Ağladığını biliyorum
Yanaklarından süzülen yaşı siliyorum
Sen hiç bilmiyorsun!
Ben de ağlıyorum ama üzülme
Büyümem için gerekli Annem!
Sen ki benim her halimi bilirsin,
Küçük, yumuk, savunmasız
Her halimi,ağlamaklı,sivilceli, asi,hırçın,...
Seni ağlattığımı sinirden,
Güldürdüğümü yaptıklarımla.
Bir tek kendi ellerin avuçlarında daimAnnem
Bir zamanlardı Her istediğinde ellerimi tutuşun
Doğanın kanunu bu ayrılıyor eller,
Zamanla sevgini elleri büyüsün diye…
Tıpkı bizim gibi
Uzak ama yürekten.
Bilmem bazen sana sevgimi nerelere sığdıracağımı.
Kırdığından çok sevdiğin gelir aklıma inan.
Kıyamayan kara gözlerin…
Biliyorum, bu dünya durdukça
Hep cahil kalacağım yanında,
Senin ellerin hep sıcak
Sen ana, ben evlat oldukça…
Yapamadığın şeylere ağlama ne olur
Çünkü hep olacak yapılamayan şeyler.
Çünkü dünyanın en içtenliği
Yaptığım küçücük şeyleri bile kocaman yapıyor.
Nasıl hakkını öderim bu beyazlayan saçların
Seni bazen hasta eden
Dışarı akıtamadığın gözyaşlarının.
Nasıl hakkını öderim bizim için
Her birinde dünya dönen umutlarının
Kıpır kıpır dudaklarında dualarının.
Kimse senin gibi ağlayamaz benim için
Ve senin gibi de gülemez farkındayım.
Ellerinin boşken bile benim için
Nasıl dolduğunu bilirim.
Hatalarım seni üzmesin annem,
Ne kadar çabalasak da doğrularımız farklı oluyor bazen.
Bana alınma sakın,
Çünkü seni incitmek bu dünyada
En dayanamayacağım şey.
Seni üzmek kalbimin en ağır yükü.
Çünkü ben ölümü bile
Seni ağlatır diye istemiyorum.
Senin gözlerin hep kara
Varlığın varlığımdır geçse de zaman
ve Senin sevdan annem
dünya durdukça
En büyük sevdam.
Kayıt Tarihi : 30.1.2010 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!