Kapkaranlık bir geceye düşmüş nur
bir cennet bahçesi miydi saklandığım yer?
ve, bir tıkırtı; huzur veren zamanların başlangıcı
bir damlanın yaprağa verdiği huzur.
Aydınlığa açarken gözlerimi, ağlayarak
bir Melek durmuştu başucumda mütebessim
bembeyaz ırmaklarda doyururken bedenimi
o tıkırtıyı duydum; sol göğsündeyken nefesim.
Asumanın berraklığı vardı nurlu yüzünde
parmaklarına geçirdiği bulutlarla okşarken tenimi;
ince bir esinti sandım, ürperti sardı tüm bedenimi
ve Melekleri gördüm, gıpta ile seyrederken annemi
Sen mi Melektin, yoksa penceremden gözleyenler mi?
geceleri yanımda olduğunu bilmek adına ağlayışlarımı
yüzünde tebessüm görmek adına oynayışlarımı
mukayese ederken, penceremde kimsecikler kalmamıştı.
Şimdi büyüdüm; serpildi tomurcuk evladın
bir bilsem ömrümün senden fazla mühletini
ve bilsem ardımdan yas tutup ağlamayacağını
hediye der altın tabakta sunardım yaşamdaki payımı.
''Tüm Annelere ''
Ensar CevvalKayıt Tarihi : 3.7.2003 11:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umman koskoca bir umman
Göz yaşları ırmak dalgaları dağlar olmuş
Ve ıslanıyor yağmurda kaçacak yer yok
Hıçkırıyor ve inliyor “anne” diyerek
Bir anne kucağının sıcaklığını
Annesinin sinesinin kokusunu arıyor
“Anne anne sar beni” diyor “sımsıkı sar”
“Dar gelir oldu bu dünya bana çok dar”
Bütün haşmetiyle dikiliyor göz yaşlarını akıtıyor dimdik
Ve borana tutulmuş bir dağ köylüsü misali direnerek yürüyor.
“Olmaz” diyor “olmaz” bende bende gideceğim ve ardıma bakmadan
“Anne” diyor “anne geliyorum dimdik beni kucağına yine sar'
Kokusunu özlemiş o sıcak ve buğulu kokusunu
Hani şöyle bir çekersinde işte bu benim annem dersin ya o koku
Nerde nerede anne kokusu bir anne tütsüsü olursa işte o an
Bütün engin denizler ağlar ve yağmurlarda ıslanır
“Anne anne gel gel beni sar kollarınla o sıkıntıların çökerttiği sinenle sar
Özledim boran fırtına içimden eksik olmaz oldu
Ürkek bir çocuk bakışı titriyor yüreğimde
Ve haykırıyor anne acıktım anne acıktım”
Bir özlem bir hasret yanık bir türkü bir bozlak
Hangisi aklıma gelse göz yaşlarım ırmak olur yağmurda ıslanırım
Okyanuslar su ben okyanus oldum
Ve toprağına her an dökülüyor sana ulaşıyorum
Kandil geceleri mahyalarını yakıyor minareler
Cuma akşamları yasinler tebareke ve ammeler
Sana okyanus oluyor sana ağlıyor sana adanıyor
Okyanus ıslanıyor bir bardak suyla titriyor soğuktan
Ve şehit olmak istiyor ama gerçek bir şehit
Allah’ın anlattığı şehitlerden gerçek bir şahit
Ölmeden önce gireceği cenneti dünya gözüyle görüp öyle ölenlerden
Ve ölüm ona bir vuslat anı şebi aruz gibi geliyor
Şehadetler yükseliyor okyanuslardan ve yağmurlar okyanusu
Yasinlerle uğurluyor tebareke ve ammelerle
Yağmurlar ağlıyor toprak ağlıyor ve çocuklar
Son sözü söylüyor “Anne acıktım anne acıktım”
Mehmet Hüsnü ASAN
ANNELER UNUTULAMIYOR YÜREĞİNESAĞLIK
Şiir yazmadığım zamanlarda,anam kendisi şiirdi/anlamaya çalıştığım../Şiir yazmaya başladığımdaysa/ okumayı seçtim anacığımı.../O yüzden;/ bir şiir yazdım /salt anama değil,/BÜTÜN ANNELERİNE DÜNYANIN...
Teşekkürler
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (6)