Üç kulaç uzağına düşmüşüm yaşamımın
Gördüğüm resimlerden arta kalan yalnızlığımda
Buklelerine gizlenmişim annemin
Sonbahar ağacının yalnızlığı gibi
Yaşanmışlıklarının görkeminde seyreldiğinde saçları
Çırılçıplak kalmışım
Kendi gölgeme sığınmaya çalışırken
Takılıp da düşmekten son anda kurtulduğum acınmalarımı
Elleriyle tek tek temizlemiş annem..
O temizledikçe çoğalmış serseri sirkelerim
Beş parmaktan ikisi fazla
Yedi akşamdan biri fasıla
Büyüyorum galiba..
Kurumuş göllere daldırıyorum çiçeklerimi
Dudaklarımdaki çatlakların kenarlarına basarak geçiyorum ömrümü
Adımlarım altında toprak gibi dökülüyor dakikalar
Kum saatinde akıyor bedenim
İşitilmez ıslıklar eşliğinde parmaklarım
Otağını sırtlamış göçebe eteğinde dans ediyor..
Üç kelam fazla düşüyor annem dillerime
Serçe gagasında esintili ötüşlerle geliyor özleminin ezici sezgisi
Fazladan bir martı kanadı daha kırıyorum
Bebe açlığında zikrediyorum seni..
Pire sıçrayışı uzağından ötesine
İliştirme beni..
07.05.2008
Aslı ŞahinKayıt Tarihi : 7.5.2008 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biliyorum.. Saçlarındaki beyazlar başkalarınınsa bile, dökülmelerin sebebi benim.. Şimdi telafisi mümkün olmayan çılgınlıklarımdan arta kaldım.. Sensizliği düşünmek bile ürkütür beni.. Seni seviyorum anneciğim..
başımıza taç..
derdimize ilaç
ve şiir..çok güzel..
TÜM YORUMLAR (12)