Annem'e Şiiri - Efecan Özkurt

Hiçlikten var oldum birden bire, bir başka bilinmezliğe
Gözlerim usul usulcasına açılırken, ağzım laf yapmaz iken
Parlak bir ışık vurdu yüzüme, senin ışıltınmış meğersem
Cennet yüzlü bir meleğin avuçlarında tekne kazıntısı, tatar balası

Küçük adımlarla düşe kalkarken kanatlarının altında buldum kendimi
Bir bir sardın yaralarımı, bin bir emek ve sabırla
Koşmayı öğrettin bana güçlü rüzgarlara karşı korkusuzca
Sevgiyi, şefkati, merhameti senden öğrendim

Fedakârlıkların değer görmüyor sanma. En güzel çiçekleri büyüttün, senin adımlarınla bulduk kalbimizin içinde ki doğru yolu.