Annem!
Hoşgeldin dünyama..
Karanlık bir gecede çıplağım.
Sana özlerim, geceyi
Sana veririm kendimi.
Dağlarla yüreğim kuyuda.
Ne dağ ki koca bir dev.
Yalnızlık gibi bir duygu var yüreğimde.
Yalnızlık nedir anne?
Yalnızlık sana yazdığım şiiri.
Dönüp tekrar tekrar okumamdır.
Ve yine seni dağlara uzatmamdır.
Göğe benze anne sen..
Yıldızlara, karanfil koksun her taraf.
Güllerden taç yapayım şaçlarına
Annem!
Unutmamış ol beni,
Ve ben yine sen için yaşarım,
Bu yaşanası dünyayı.
Sen için doğarım yeniden.
Tekrar doğur beni anne.
Gözlerine bakayım.
İlk sen öp beni şakaklarımdan.
Öp ki sen koksun bahar.
Öp ki filiz versin dünyâm.
Düşün, cennettesin..
Gülüyorsun dünyaya inat.
Ve ben vârım.
Sen kokan bir bahçe var.
Elimi tut anne..
Gezdir beni.
Melekler kıskansın seni...
O yeşile çalan gözlerini.
Ben cenneti mi gördüm.
Cehennem karşılasın beni!
Annem!
Sonsuz teşekkür sana.
Sakın gitme yanımdan,
Ölürüm, ölürüm ha.
Zehir zıkkım olur bana Cıgaram.
Yanındayım işte..
Gideceksen götür beni o yâre!
Uğur Koç
Kayıt Tarihi : 17.7.2018 01:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/17/annem-e-142.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!