Annem’e Şiiri - Rufay Karahan

Annem’e

Mayısın ikinci pazarı bugün
ağır,kasvetli, kapalı bir hava dışarıda
pencerenin camları buğulu değil aslında
buğulu hasret durgunluğu gözlerimde.
Televizyonda üst üste sanat müziği,
Adrese teslim gibi, güne damgalı,dramatik parçalar
hani derler ya
insanın yüreğini parçalar,
aynen öyle.

Bir duygu selindeyim
aklım dışarıda olsa da,
bedenim kapalı, ruh azizliğindeyim.

Hiç böyle olmamıştım,
çok duygulu anlar yaşadım
bazen yoğun ve derin,
Babamın öldüğü günkü gibi,
ama hiç bu kadar içime gömülmemiştim
kalıbı belli yüreğime
kocaman ben girmişim, sığamıyorum
Yüreğim almıyor beni
bir parçam dışarda kaldı anne..
Şimdi odamdayım,
Ne olur ört üzerimi saçlarınla
kapat gözlerimi avuçlarınla
kokunu duyayım, öyle uyuyayım..

Üzülme sakın,iyiyim,sağlığım yerinde
şöyle bir efkârlandım
Sana hafiften içimi döküyorum
Bugün anneler günü seni çok,çok öpüyorum
Rufay KARAHAN.2010/ankara