Annem Duymasin Şiiri - Hülya Ari

hadi cik git yüregimden sessizce
kalmasin sagir bir sizi bile
suya attim senden kalan ne varsa
saclarimda dolasan rüzgara fisildadim,
sensiz sessiz kalan ne varsa.

Gemilerim battigindan beri,
iste ben böyleyim,
ne cok hüzünlü ne cok coskulu.
Gözlerinin karasinda yittigimden beri
iste ben böyleyim,
ne cok huzurlu ne cok onulmaz.

Gözlerim kara sevdalara takilir yollarda,
sen gittiginden beri,
yitirdigim umudu onlarin yüzlerinde bulurum,
benim kadar severler mi bilemem,
ama yine de gözlerimi alamam,
gördükce yüzyillik hasretim düser aklima.

Hadi cik git düslerimden sessizce,
kalmasin köhne bir iz bile,
sonra terk etsin bu sehri kuslar ve insanlar,
kimse görmesin veda gözyaslarimi,
sercelere fisildamayin,
yikildigimi savruldugumu
cocuklar da görmesin
yandigimi yanildigimi
Aman kimse duymasin
kimseye söylemeyin
incindigimi agladigimi
en cok ta annem duymasin
sonra nasil anlatirim
gözünden sakindigi kizi
gözyaslari icinde
Gökler agliyor
asiklar islaniyor ve gülüyor
Bu ülkenin bulutlari ansizin agliyor
kizi yanginlar icinde yaniyor
sonra nasil anlatirim?
Daha kime anlatabilirim?
Anlata-bilir miyim?
Sesim suda kayboldu.........

09.10.2006

Wieblingen