Annem Der Gibisin Şiiri - Erol Şahna

İşte geldik gidiyoruz, misafirlik bitiyor
Söyleyin, saat yarına kaç var
Kimi sevdin dünyada en çok
Bir arkadaş, bir akraba yada bir yar
Söyle, kim kolkanat gerdi sana
Annem der gibisin dudakların titreyerek
Biraz ürkek, çekingen fakat gönülden isteyerek.

En yalnız anında kimi buldun yanında
En hasta anında kim çorba içirdi elleriyle
Kim dualar okuyup efsunladı o mübarek nefesiyle
Annem der gibisin dudakların titreyerek
Yine ürkek, bak yine çekingen.

Ya sen, sende sevebildin mi O'nu O'nun kadar
Verebildin mi emeklerinin karşılığını
Verebildiysen ne alâ, yoksa hepten zarar
Belki unuttun o çileli günleri
Bazen vardı, bazen dardı elleri
Sana hissettirmeyen kimdi bunları
Annem der gibisin dudakların titreyerek
Biraz ürkek, biraz yine çekingen.

Kendine bir sor, neresindesin hayatın
Kum saatinin bitiyor bak kumları
O'nu sevecek kadar kaldımı zamanın
Çocukluğun gelir bazen aklına, dalar gidersin
Seni sevgi suyuyla kim beslemişti hatırlarmısın
Cevabın nedir, söyle ne dersin
Annem der gibisin dudakların titreyerek
İşte yine ürkek, işte yine çekingen.

En güzel günlerin değilmiydi onlar
Hatırlarmısın 'sürmelim' diyerek okşanan saçlarını
Ya yapılan onca fedakarlıklar
Çıkar beklemeksizin iğne ucu kadar
Sor bunları kendine
Neredeydim, ne oldum diyerek
Annem der gibisin dudakların titreyerek
Bir hayat boyu ürkek ve de yine çekingen.