ANNEM'den ÇOCUĞUM'a Şiiri - Mehtap Karaman

Anam…
Lirik bir türküde içtiğim sevdam
Hangi dizelere düşürmeliyim seni
Düşündükçe daralır göğsüm kafesi
Açlığa ekmek banıp yerdin
Huzurdan işlediğin servetinle
Yetinmeyi öğrettin
Yetinirim şimdi ben de
Azlığına gülümsemelerin…
Anam…
Lirik bir türküde içtiğim sevdam
Saçlarında kahrın beyazları
Ver öpeyim…

Anam…
Sol cephemdeki en zorlu kavgam
Ölüm dediğin nedir ki
Yüreğinin gücünden öğrenir
Savaşmayı,yetimliğim…
Sen değil miydin
Demir parmaklıkların ardına
Bırakılmış canının yarısına
Mavi uçurtmaları anlatan
Hayatın karanlık yüzünde
Doğurduğun umut, kardeşim oldu
İsyan dayandığında çaresizliğime
Acının rengini ışığa bırakırım
Anam…
Sol cephemdeki en zorlu kavgam
Alnında emeğin kanlı terleri
Ver öpeyim…

Anam…
Sevdam, kavgam…
Kurumuş bir dala inat
Merhametinle severim bir çiçeği
Gidenlerden arta kalan kimsesizliği
Ellerinle tutarım
Gücünle direnişte ürkek yüreğim
Gökyüzünün bittiği yerde
Sonsuzluğa giderim
Yani anam…
Minnettarım sana
Senin gibi bir anne
Bıraktığın için çocuğuma…