Annem Bunları Bilmesin Şiiri - Filiz Daş

Suskun hâlimi yadırgama
İçimdeki çığlıkla cebelleşiyorum

Aklıma gelmesin yaralı vakitler
Derin garabetlere gömüyorum
Öfke kokuyor her yanım
Kan revan içindeyim

Dağda köpek sesleri
Sırtta kaderin hançeresi
Yaralıyım!

Bir şiirin içinde kaldım
Avaz avaz çığlıkla

Bazı acınası yazıyorum
Bazı kekremsi uca kadar

Kolayca okuyup geçiyorlar
Oysa ve hatta öyleyse
Göğüs kafesim içinde
Çalkalanıyor cümleler

Hüznüm en çok kaleme yakışıyor
Kızılca kıyametler kopan-
yüreğimde
Volta atıp duruyor kelimeler
Cümleleri yekten sevdim

Göç vaktini kaçırmış kuşlar gibi
Bütün gece üşüdü kalbim
Kaldım kendi kendime

Acı tohumları filizleniyor ruhumda
Nemli gözlü bir sabah
Uyandır artık beni
N'olur yap bu sefer
Geceden kalma tozlu bakışlarınla

Güvendiğim duvarlara sorma beni
Onlar artık enkazdan molozlar
İndirdi kepenklerini üzerime hayat

Ter döküyor düşlerim
Sana anlattım
Sakın
Annem bunları bilmesin!