Annem.. (bitmeyen sevgi)

Gül yüzünü tanımadan kokun ile avundum.
Ne kundak, ne bir kucak, yerin almazdı Annem.
Aciz idim zırhım oldun, himmetinle savundum.
Meleklerden dadım olsa; sensiz olmazdı Annem.

Uykuma güller katardı, ninnileyen sözlerin.
Silinmez şiarım oldu, ruhumdaki izlerin.
Bakınca gönlüme sonsuz huzur veren gözlerin,
Baş ucumda nöbet bekler bir an dalmazdı Annem.

Hasta olsam ilacım O, başımda yastık olur.
Acıksam yokluğa inat, gene birşeyler bulur.
Yaptığım yaramazlıklar; şefkatinde kaybolur.
Bitmez cevrimi çekmekten; bıkmaz, yılmazdı Annem.

Benim için her namazda duasına eklerdi.
'Bana evlat acısını gösterme ya Rabb' derdi.
Bir gün görmesem O gelir; eşiğimde beklerdi.
Uykudan uyanır diye kapım çalmazdı annem.

İylik için yaratılmaş melekten insan idi.
Kötülüğü tanımayan sevgi dolu can idi.
Ben O'nun kölesi iken, O bana kurban idi.
Beni bir gün yaslı görse; kırk gün gülmezdi Annem.

Beni kendine ram etse şu dünyanın dilberi,
Kadınım diye severim, ayrıdır onun yeri.
Bir Allah var, bir Muhammed, bana senden ileri.
Onu da sen öğretmesen; oğlun bilmezdi Annem.

Kırdım ise mahzun oldu, bed bir kelam demedi.
Canım O'ndan, kanım O'ndan bensiz lokma yemedi
Bu kadar fedakarlığa tahammül edemedi.
Gailemiz olmasaydı; erken ölmezdi annem.

Biteviye dönüp duran bu feleğin çarkında,
Ana dişli annelerdir, cümle alem farkında.
Tez ayrılıp beni öksüz koymasaydın kırkında,
Böyle boynum bükük olmaz, gülüm solmazdı Annem.

Merhameti yüce Rabb'im, rahmetini bol etsin.
Sen kimseyi incitmedin, sana azab etmesin.
Cennet ayağın altında, benden esirgemezsin.
Himmetine güvenmesem; ümit gelmezdi Annem.

Yüreğim sevginle çarpar, senden ayrı kalsa da.
Yanında güller açardı, sensiz benzim solsa da.
Çaresiz kaldığım zaman, bin bir derdim olsa da.
Sana kavuşunca bende, keder kalmazdı Annem.

Anneye kıymet biçilmez, O öyle bir değer ki;
Her yaşında muhtaç imiş O'na evlat meğer ki.
Gurbet elde bir garibim, hem öksüzüm eğer ki;
Sağ olsaydı bu gurbete beni salmazdı Annem.

Almanya