Annem Biliyor Musun Şiiri - Binnur Doğan 2

ANNEM BİLİYOR MUSUN

Annem, biliyor musun ben hiç kadın olmadım.
Hep; o okul sırasındaki çocuk kaldım.
Okulumun adını değiştirmişler, geçen yıl gittiğimde öğrendim.
Hani; o kocaman bahçesi vardı ya ben çocuk olduğum için büyük gözüküyormuş meğerse.
Oysaki gez gez bitmez sanırdım köşeleri teneffüsler de..

Ah annem, biliyor musun ilk o bahçede sızladı gönlüm.
Bir çocuk vardı kuzeni ile dolaşan.
Bizden bir sınıf üsteydi.
O kadar yakışıklı gelirdi ki gözüme şimdi adını dahi hatırlamadığım, zümrüt saçları birde omzuna her zaman attığı hırkası dışında.
İçim sızladı dedim ya;
Ben çocukça tutulmuşken ona
O geldi can arkadaşım Arzu'ya arkadaşlık teklif etti.
İşte o gün bölünmüştü yüreğim.
Zaten; çok sürmedi hayallerimin idam kararının alınması...

Anne, annem gönlümün; en büyük kırgınlığı annem
Neden , neden kıydın bana.
Biraz önce bir gönül dostu şiir okudu Salıyı Salladığımız dost mekanından
Çocuk gelin dedi dedi de canımı aldı sanki
Gündüzde gittiğim kadınlar matinesinde Ünzile dedi pandominciler.
Sen biliyor musun anne Ünzile kim?
Ünzile benim ben,
Ünzile ben benim gibi olanlar anne

Anne biliyor musun asıl idam kararımı kapına sığındığım da verdin.
"Yastık değişir kader değişmez"
Gelinliğin ile girdin kefeninle çıkacaksın" dediğin sözler kulağımda halen yıllar geçmesine bile rağmen yankılanan
Ve;
Ettiğin diğer sözü söylemeye yetmiyor bile gücüm
Sorarım sana
Neden o zaman şimdi yanıyorsun hastayım diye?
Niye bana bir şey olacak diye korkuyorsun?
Belki değişmezdi kaderim amma seçtiğim yastık benim seçimim olurdu benim...

Anne ben ölüyorum ölüyor
Dirhem dirhem
Avaz avaza
Sevgiye hasret
Çocukluğumda kalan gülücüklerimin özlemi ile ölüyorum
Canıma kasteden sahtekarlıkların karasında
Yalancıların asla sönmeyen mumlarının alevinde
Uğradığım iftiraların çıkmazında
En çok da bırakıldığım kimsesizliğin kapısında ölüyorum ölüyorum anne

Anne bilmiyorsun ben olmadım hiç bir zaman kadın
Eş oldum eş olmanın anlamını bilmeyen akranım sayılır mübareğe
Anne oldum beraber büyüdüğüm bebelerimle
El aleme laf oldum
Gönlünün keyfi yetmeyenin hırsının kurbanı oldum
Daha pek çok şey oldum da
Ben kadın olamadım, olamadım anne kadın
Çocuklar kadın olur mu de hele de anne.
Ha bu arada ölürsem
Öldüğüm o okulun bahçesine gömün beni gömün annem.
Herkes ağlasın sen sakın ağlama ağlama anne
Anne bir de biliyor musun en çok canımı yakan ne;
Ben hiç bir fikre ince gül de olmadım

Binnur Doğan