Ben seni göremedim anne
Bir kez olsun anne diyemedim
Ben ilk nefesimi aldığımda
Sen son nefesini verdin
Kaç anne çocuğunu hiç görmeden ölür
Kaç çocuk annesiz büyür
Bir kez olsun anne diyemedim
Beni kucağına alıp sevemedin
Benim yaşayabilmem için
Sen canını verdin anne
Sarılıp koklayamadın hiç beni
Oysa hiç üzmeyecektim ben seni
Anne deyip sarılacaktım sana
Anne deyip doya doya
Bir anneler günüydü
Hissedebildiğim annesizliğin hüznüydü
Arkadaşlarım 'anne' dedi
Ben yere baktım
Sen olsan sen olsan anne
Sana sarılacaktım
Gözyaşlarımı hep yere değil
Omzuna akıtacaktım
Sen olsaydın anne
Öksüzlük ne kelime
Sen olsaydın anne
Doğmasaydım ben yine.
Öksüzlük çok zor şey anne
Annesizlik çok zor
Beni yanına al diye ağladım kaç gece
Hiç aklımdan çıkmadı o iki hece
Dünyada en çok sevilen varlık
En çok ihtiyaç duyulan şey, anne
Sen olsaydın şimdi anne
İhtiyacım olmazdı hiçbir şeye
Anne denildiğinde
Ağlamak için gitmezdim bir köşeye
Yalnızken hep seni düşünürüm
Üşürüm hava çok soğuk değilken bile
Sırtımı örtecek birisi olmadığından mı ne
İki kat örtünürüm yatarken gece
Ve dua ederim yatmadan bütün çocuklara
Annesiz kalmasınlar diye...
Kayıt Tarihi : 24.4.2007 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ALLAHA EMANET OLASIN GARDAŞIM
DUAN DUAM
NOT;
Sevgili Ispartalı Hemşehrim
Hem güzelliklerde buluşmak, hem tanışmak hem de aramızda dayanışmayı sağlamak daha güzel yarınlara ulaşmak adına, amacı köy kökenli şairler antolojisini gerçekleştirmek olan KÖYLÜ ŞAİRLER grubumuza onur bahşetmenizi dilerim
Derin saygılarımla
İbrahim Çelikli
Yukarı Tırtar Köyü
YALVAÇ / ISPARTA
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (3)