Annem, Bahar Sensiz Geliyordu...

annem;
dün bahçemde idim ya...
bahar sessiz
ve sensiz
geliyor gibiydi...

annem;
ellerini beline koyar
öyle bir dolaşırdın ya...
badem çiçekleri, süs erikleri
ve papatyalarım
sanki
güz hüznü içinde
seni bekliyor gibiydi...

annem;
Netice ablam
elinde bir tas çorba
ameliyat olan
komşusuna giderken
durdu da
seni sordu ya...
ne bahar kaldı
ne çiçeklerin renkleri
ne de çayırların
o yeşil kokuları...
hemence
sen geliverdin
gönlümden gözlerimin içine...
sesim titrerken
damla damla düşüverdin
yanaklarımdan
papatyaların üzerlerine...
seni anlatırken...

annem,
ne olur
rüyama gir de
söyle;
razı mıydın? benden...
bilmeliydin ki
hiç ayrılmıyordum
bana olan vasiyetinden...

annem;
dün bahçemde
baharı boynu bükük buldum...
sessizliğin ve sensizliğin içinde
ben hep seni ağlıyordum..

Fikret Turhan-Yalova,
14.03.2015