Annem Şiiri - Halil Aydın

ANNEM
Annelik çok zormuş derdin
Anne olmasaydım da
Duvarlara taş olsaydım derdin bazen
Annem benim, nasıl dertlenirdin
Haklıydın ah, annem
Çil tavuk yavrusu gibi
Yavruların dağılmıştı
Gözün gibi koruyup bin bir
Meşakkatlerle büyütmüştün yavrularını
Şimdi ekmek aş peşine düşmüşler
Yurdun dört bir tarafına gitmişlerdi,
Dört duvar arasında
Tek başına öylesine yalınız,
Kimsesiz kala kalmıştın…
Parmak hesapları yapardın
Sofalara çıkıp kaş tarafına doğru bakardın
Düğün bayramda,
Umudum yok ama,belki birisinden biri
Kaştan aşıp gelir diye;
Nasıl da umutlanırdın..
Yarı yıl tadilinde ben gelmiştim,
Nasılda da sevinmiştin..
Hastalık falan kalmamıştı,
Umutlarım gerçek oldu diye
Kıyıda köşede ne varsa,sen seversin diye
Türlü,türlü yemekler yapmıştın..
Hiçbir zaman unutamam
Ah benim biricik annem…

Tadilim bitmişti
Gitmem gerekti annem,
Gülen o yüzünü yine üzüntüler bürümüştü
Göz yaşlarını gizli, gizli silmenden
Nasıl üzüldüğün annem belliydi..
Dört duvar benim arkadaşım
Sırlarımı hep onlara söylerim,
Yavrularımın hepsini gurbete gönderdim
Rüyalarımda onları bazen görürüm,
Gecenin yarısında uyanırım
Gözlerime uykular girmez
Ah oğlum demiştin..
Hayallerimden rüyalarımdan başka
Söyle neyim kaldı..
Her şeyimi, yavrularımı tek, tek kaybettim
şimdi şu ağrılı ayaklarımla, hasta vücudumla
Ah oğlum baş başa kaldım..
Diye nasılda dertlenmiştin
Biricik annem..

Bavul elimde çıktım yola
Annemde çıktı benimle beraber kaşa kadar
Ver elini öpeyim üşüme anne dedim de
Nasıl sarıldı boynuma
Çiçekler gibi kokladı sanki,
Ciğerlerine çekti.
Kokumu hiç unutmamacısına..
Gözyaşları aktı yanaklarından aşağıya,
Rabbim diyordu, rabbim..
Bir daha kavuşturur mu acaba..
Diyerek inci gibi gözyaşlarını döküyordu.
Haydi bana eyvallah dedim
Çok zor da olsa ayrıldım annemden,
Yokuşlar indim
Yokuşlar çıktım
Düz meşeliğe geldim.
Dönüp baktım arkama
Anam hala bekliyordu ayrıldığımız yerde

Mezun oldum öğretmenim artık
Göstereceğim anama mezuniyet belgemi
Heyecan içinde geldim de köyüme
Ana diye çağırdım tam yürekten
Sesi gelmedi
Sordum, soruşturdum
Annem melekler gibi uçmuştu sonsuzluğa
Ne zaman geçersem kaştan
Anam san ki dikilir, karşımda
Ver elini öpeyim diyensim gelir
Amma elerim boşta kalır..
HALİL AYDIN(Sizden biri)