Annem Şiiri - Tuncer Çelik

Dünyaya geldiğimden beri,
Ellerinde büyütün beni.
Soguk kış geceleri,
Hep yanımdaydın ANNEM! ....

Gülsem; sevincimi neşemi paylaşırdın.
Ağlasam, göz yaşımı silerdin.
Üşüsem, üstümü örterdin.
Sen üzülme benim için ANNEM! ...

Bilmem hakını nasıl öderdim.
Her gün eve gec gelirdim.
Bana nasihatlar verirdin.
Sen affet beniANNEM! ...

Bilemedim senin kıymetini.
Çekiyorsun sende benim hasretimi.
Hesaplıyorum döneceğim günleri.
Sen bekle beni ANNEM! ...

Yalnız kaldım buralarda.
Süründürüyorlar yad ellerde.
Meger ne zormuş gurbette.
Sizleri özledim ANNEM! ...

Hudutlar benden sorulur.
Hırcın akan sular durulur.
Evde düğün dernek kurulur.
Benim haberim olmaz ANNEM! ...

Üzüntümden içim yanıyor.
Sanki yüreğim kan ağlıyor.
Ayrı kalmak bana zor geliyor.
Bu bayramlarda ANNEM! ...

Öpecektim ellerinizi, öpemedim
Çok uzaklardayım, sizi göremedim.
Şu mübarek günde ayrı kaldım.
Sevdiklerime selam söyleyin ANNEM! ...

Ne kadar üzüldüğümü bilseniz.
Memleketimden haber gönderseniz.
Sevdiğimide bana alsanız.
Benden mutlusu olmaz ANNEM! ...

Daha ne güzel günler yaşayacagım;
Mor sümblü kırmızı laleyi görecegim;
Umutla hasretle sizleri düşünecegim,
Gelecegim bırakmıyorlar beni ANNEM! ..