Hatırlıyorum hayal meyal,
Bazen evde otururken sana bakardım.
Anne dediğin varlığın arı gibi oradan oraya koşuşturmasına.
Dün gibi hatırlıyorum.
Küçükken her çocuktan biraz daha yanında duruşumu.
Düzgün ve yaramaz olmadan kalabildiğim tek yerde.
Şarıl şarıl yağan yağmurda,gök gürültüsünde yedi yaşında...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta