Seni, yıllar önce kaybettiğimi
Biliyorum..
Gel, bir de bana sor bakalım.
Daha dün gibi,
Bugün hala tanrıya isyan
Ediyorum..
Nedense, öldüğünü bir türlü
Kabullenemiyorum.
Şimdi seni nasıl ama nasıl
Arıyorum..
Neden biliyor musun Anne;
Sen,
Beni, hayatta koşulsuz seven tek
Kadındın.
Hiç sanmıyorum; artık karşıma
Ne
Senin gibi, beni seven bir kadın
Çıkabilir.
Ne de
Ben bir kadını, seni sevdiğim kadar
Çok sevebilirim.
Keşke,
Bir sürpriz yapıp, bir an da olsa çıkıp
Gelebilsen.
Ne haldeyim bir görsen.
Senden sonra, ne acılar çektim.
Neler neler yaşadım.
Ah Anne ah,
Bir bilebilsen..
Senin gibi, beni ne anlayan var artık,
Ne dinleyen.
Sen öldün gittin, ben ise ölmeden
Bittim.
Kanadı kırık kuş gibi, bir daha hiç
Uçamadım.
Nasıl sevmem, nasıl özlemem seni.
Şimdi çıkıp gelsen,
Eskisi gibi,
Bana sarılıp kucaklasan, koklasan.
Ben de
Sana Sarılsam, içimi döksem..
Öpsem öpsem..
O, yüce sevgiyi doyasıya yaşasam..
Öleceksem de, ondan sonra
Ölsem..
İstanbul
17.09.2010
Kayıt Tarihi : 18.9.2010 08:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biricik Annemin anısına.. Tüm annelere ithaf olunur..
En kutsal yakınlarımız. O'nlarsız yaşamanın zorluğunu tadan biri olarak duygularınıza katılıyor, Onlara rahmet diliyorum.
Tebrikler sevgili dost.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
Ve anneliğin dünyada her canlıya verilen 'karşılıksız sevmek ölene kadar' duygusu malesef acısıyla sevinciyle çok zordur.
Ancak onu evlatlar kaybedince anlıyorlar ve buna benzer hiç kimseden malesef bu sevgiyi göremiyeceklerini ancak anlıyorlar...
Şiirinizde kaybettiğiniz annenize yazdığınız bu duygu dolu şiirde çok güzel yansıtmişsınız bu acıyı.
Annenize rahmet diliyor size de sağlıklı mutlu yıllar diliyorum...
tam puanla
TÜM YORUMLAR (8)