Annem Şiiri - İsmail Arlı

Yine bir akşam karanlığı,
Yine bir sensizlik acısı.
Seni arıyor ve sana yazıyorum,
Annem...
Senden ayrılmak çok zor geldi bana,
Sanki yönünü yitirmiş,
Bir kuş misali oldum ben,
Hangi dala tutunacağımı,
Hangi yöne uçacağımı bilemedim.
Hani hatırlarmısın o son vedayı,
Beni bu ellere uğurlarken,
Ardımdan bir el,
Kalbimde o duaların varya,
Bana yürek verdi Annem,
Cesaretimi sende buldum
Ama yüzüne son kez baktığımda,
Gözünden yanaklarına süzülen
O iki damla yaş varya,
Benim yüreğimi aldı götürdü benden,
Boğuldum gözlerindeki o yaşla
Cesaretimi kopardı benden.
Hani hep derdin düşünme oğlum,
Sayılı gün geçer diyordun,
Hani geçmiyor be Annem
Senin sıcaklığını bulamıyorum,
Üşüyorum bu yerde,
Boğuluyorum bu yerde Annem.
Buralarda çok yanlızım,
Sana ben gel diyemem Annem.
Yanlızlıktan yoruldum,
Bekle beni, ben geleceğim Annem.