Kanatlarımdın
Uçmasam da
besinini yitirmediği
o zamanlar uçardı bu kanatlar
yeryüzü ayaklarımın altından kayar
derin derin nefes alarak uçardım
kaybetmemle babamı besin bitti
uçamaz oldum
ama sıcaklığı hala vardı kanatlarımın
annemdi kanadım
annem
acıtmadan kanatmadan
kanadımı koparttın mevlam sen
annem
sende gidince koptu bende birşeyler
bilmiyorum neler
eksildim
bilinip toplanırsa
o an bileceğim
benden öte benden götürdüğün herbirşeyi..
Kayıt Tarihi : 22.11.2010 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
31/10/2010 annemi ani bir kalp krizi ile kaybettiğim..andaki yoğun anlayamadığım bir bendeki yok oluş cümle bile bulamayacağım acı duygular dünyamdaki değeri ve yeri ne kadar büyükmüş annemin yeri..
![Leyla Gezer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/22/annem-894.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)