Annem Şiiri - Berkan Karasu

Balkona çıkar seslenirdin akşam ezanı okunmadan
Baban gelecek hadi artık eve

O zamanlar bilseydim böyle olacağını çıkar mıydım hiç dışarı anne
Dizinin dibinde oturur senle sayılı kalan günlerimizi yan yana yaşardım
Her insanın acelesi vardır bir yerlere gitmek için
Senin daha mı çoktu acelen
Daha ben büyümeden
Daha ben sokak oyunlarını bırakıp yanı başında vakit geçirmeden

Gittin, gidişin yüreğimde öyle bir ateş bıraktı ki anne
Sensiz geçen günlerin acısını yaşıyorum şimdi
Evimizin balkonuna her baktığımda
Şimdi çıksan yine oraya ve seslensen bana
Hadi yemek hazır bırak artık o topu diye

Gelsem yanı başına sarılsam, içime çeksem o anne kokunu
Seni öyle çok özledim ki anne
Bir seni bir de bana sarıldığında yüzümü okşayan saçlarını
Hep duyuyorum
Saçlar orada yok oluyormuş günden güne kayboluyormuş
Senin de kayboldu mu saçların anne
Yok mu artık başında ipekten örtün

Bizi hiç sorma ne olacak
Her şey aynı
Bir ben bir de babam
Şimdi sokak oyunları da yok
Evde senin anıların ve kokunla tek başıma
Ve beklediğim bir sen bir de babamın işten dönüşü

Hani babam her gün geliyor da işten
Bir sen gelmiyorsun gittiğin yerden
O kadar uzak mı ki oralar
Hiç mi izin vermiyorlar size
Saçların olmasa da razıyım anne çık gel
Bir kere sarıl bana
Hem bak babam da sevinir işten geldiğinde seni evde görürse
Onun güldüğünü hiç görmüyorum artık
Hadi anne hadi bir akşam çık gel ve yüzümüzdeki gülümseme ol eskisi gibi

Olmayacak mı evet olmayacak biliyorum,
Ama yine de bekliyorum feryat figan akşamlarda kapıdan içeri girmeni
Anla işte anla anne
Hani anneler anlarmış ya çocuklarının hissettiklerini
Hani anneyle çocuk arasında başka bir bağ olurmuş ya

Özledim be anne seni, çok özledim
Seni çok özledim
Gel anne
Gel
Seni çok özledim.

17.11.2009 23:02