Sana öyle yakınca gelmek ister ki gönlüm
Uzaklara gittin de yalnız bıraktın annem
Seni özlemle geçer her saniyem,her günüm
Bunca zaman görmedim içimi yaktın annem
Şahidimdir göz yaşım uykusuzum yatakta
Avare boşluktayım sanki ruhum batakta
Kalk ayağa ne olur şu halime bir bakta
Umudumu söndürdün hevesim yıktın annem
Bayram gelir uzanan el yoktur ki öpeyim
Kapın kilitli kaldı söyle nasıl gireyim
Sarılayım çocukça okşa ki...sevineyim
Dayanılmaz hasretin saçım ağarttın annem
Hatalarım affeden derdimden anlayandın
Öncelik benim idi beni başta sayandın
Bunca özlem hasrete söyle nasıl dayandın
Sevgini ta...içime gömdün de tıktın annem
Son günün hatırası satırlara dökülmüş
Göz yaşların kurumuş acıların yok olmuş
Çok sevmenin meğer ki akibeti buyumuş
Öperken yanağını sessizce baktın annem
Dillerin susmuş gibi,tenin soğuk kar gibi
Seslenmiştim duydun mu hislendim duyar gibi
Kayıt Tarihi : 17.4.2010 11:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Arıkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/17/annem-866.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!