Annem Şiiri - Osman Uzunkaya

Sıcacık elini bağrına koyup,
Dalıp da ötelere ağlayan annem.
Ruhundaki emelini dokuyup,
Aşkı hicran ile bağlayan annem.

Birşeyler duyarsa gelir uzaktan,
Tez eder yolunu bilmez durak ne,
Gönlü özlem dolu hep ağlamakta,
O varoluşların sırrıdır annem.

Annem kıymetin hiç bilinmiyor ki,
Sen eşsiz bir zümrüt taşısın zahir,
Seni anlamak için sen olmak gerek,
Ancak seni tayına o zaman tanır.

Annem o saçların ne tez ağardı,
Daha dün gencecik taptaze idin,
Zaman senide mi çarmıha gerdi,
Sen bu hale nasıl ne zaman geldin.