Yollarımız burada ayrılıyor
Yol kavşağına geldik
Ayrılacağımızı keşke bilseydik
Birbirimize elveda derdik
Ben gelemem şimdilik
Senin gittiğin yere
Neden gittin beklemeden
Bu kadar acelen vardı madem
Bir kelime söylemeden
Belki orda seni bekliyorlar
Yeni melekleri deniyorlar
Arkanda mektup bırakmamışsın
Giderken hiç zorluk çıkartmamışsın
Melekler bindirip kanatlarına
Çıkarmışlar göğün üst katlarına
Cennetin kapısında selam durmuşlar
En başköşeye seni koymuşlar
Elbet bir gün bende gelirim
Beni de yanına aldırır mısın
Anne hasretiyle yanar ölürüm
Üstümden toprağı kaldırır mısın
Sensiz yaşamın tadını alamıyorum
İçimdeki acının adını koyamıyorum
Sen hep benle yaşarsın sandım
Yetimdim şimdi öksüz de kaldım
Elbet geldiğimde seni bulurum
Ölmüş ama mutlu olurum
16.04.2008 15.15 öldüğü gün
Dede EfendiKayıt Tarihi : 22.2.2010 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O andaki acı ve içimdeki doldurulamaz boşlukta,doğaçlama yazılan bu şiiri iki sene sonra paylaşmak istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!