Annem Şiiri - Fikri Pınarlı

Dokuz ay zahmetler verirken sana
Ben tekme attıkça gülerdin annem
Sağlıktan,huzurdan,hayırdan yana
Ne varsa rabbinden dilerdin annem

Nöbetle geçirip gecelerini
Ninniyle süsleyip hecelerini
Gülersem unutur acılarını
Şefkatle uyutup belerdin annem

Göğsünden verdiğin a-bı hayattı
Bal mı desem yoksa zemzem mi kattı
Her halim bir kusur bir kabahattı
Hatamı affedip silerdin annem

Yıllarca bizlere kol kanat gerip
Çileyle,yokluk la savaşlar verip
Gururla bakardın arkamdan durup
Her sabah kapıdan salardın annem

Artık yaş otuz dört ben bir babayım
Fakat senin için halen bebebyim
Desem ki ver bana elin öpeyim
Hislenir sevinçten dolardın annem