Neden Anne Şiiri - Özlem Saba

çocukluğuma bile sığınamıyorum,
özleyemiyorum anne…

ellerimi al avuçlarına,
saçlarımı tara,
tararken sen,
kokun karışsın ruhuma.

o masum gülüşleri,
o çocuksu heyecanları hatırlatacak tek bir günüm,
neden olmadı anne?

kimsesizlikten çok yoruldum,
kimsesiz çocukları çok üzdüler!
bundan neden hiç haberin olmadı anne?

yalvarırım beni geri içine al,
bir kez olsun severek doğur,

annesinin bile sevmediği çocukları,
hiç kimse sevmiyor anne!