Annem Şiiri - Saha Özköse

Anne nerelerdesin ne zormuş anasızlık,
Kabrini ziyarette sessizlik sedasızlık,
Beyaz kelebek gibi uçtun eşsiz Hüda’ya,
Acılarım bir nebze diniyor fatiha’yla.

Hatırlar mısın her yere çiçekler diktiğini,
Haydi koş da al derdin canının çektiğini,
Beni hep kollar oku adam ol evlat derdin,
Ardından uzun süre sevgiyle seyrederdin.

Unutmadım evimizi tahta çatma masayı,
Anlattığın İslami inancı İlahi yasayı,
Yaşasam da güzel annem hasretinle her an,
Saraylar gözümde yok her taraf bana zindan.

Yerine kimseyi kimseleri koyamadım,
O mukaddes sevginin eşini bulamadım,
Şimdi sevgiler yalan, iltifatlar gösteriş,
Menfaatler ön planda sevgiyle yer değişmiş.

Yaşlandım artık anne bedenim hayli yorgun,
Gözlerim az görüyor yüzüm ise pek solgun,
Bunca dinci zalimler ömrümün hazanıdır,
Artık zulme son verip kavuşma zamanıdır.