Annem çok hastaydı.
Kanser teşhisi konmuştu.
Tıp, tedavide acizdi.
“Birkaç aylık ömrü var, alın eve götürün” diyorlardı.
Felaket kapıdaydı.
Çaresiz alıp eve geldik.
Bildiklerimizi de diyemiyorduk.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta