Annem Şiiri - Sadettin Özbay

Sen istedin ben dünyaya geldim
Sen sevdin beni, bende seni.
Ama senin beni sevdiğin kadar değil.
Senin gözünde hep çocuktum
Belki hâlâ çocuğum
Ne zaman ağlasam,
'Ne oldu, ne oldu' diye sorar,
İçin parçalanırdı bilirim.
Sonra ağlamayı keser gülmeye başlardım
Aslında gülerken ağlardım
Sen üzülme diye sen üzülme diye...
Ellerinde büyüyen bir bebektim
Sonra büyüdüm
Büyüdüm ve sevgiyi öğrettin bana.
Öğrettiğin sevgi herşeydi herşey 'canım annem'.