Annem Şiiri - Nurgül Yenigün

Annem

Gelmez oldun artik rüyalarima
Murat`i yanima aldigim o günden buyana
Tam 17 yil annecigim, gel artik ne olur rüyalarima
Öpeyim, koklayim seni artik doya doya

Hep gelisin`de, koyardin bir seyler elime
Bir dilim ekmek getirme adina olsa bile
En son gelisinde degmisti tenim tenine
Demistin`ki, Kurban olurum senin her sacinin teline

Kurban olan yok annem, Koparanlar var
Agirtanlar var annem, öyle zalim`ki onlar
Verem ettiler beni, yüregim öylesine`ki sizlar
Cok gördüler herseyimi, bir günümü bile yasatmadilar

Gülmeyi unutturmak icin, neler ettiler neler
Ömrümü yediler tükettiler
Egme kafani derdin "yetim kalirsin kizim", ben egmedim egdirdiler
Ben egmedim anne, dik tuttum, egdirdiler

Dik yürü kizim derdin, omuzlarimi cökerttiler
Bir damla mutlulugu bana cok`mu gördüler?
Ezmek istediler, ama ezemediler
Beni sadece verem ettiler annem, verem ettiler

Benim bir tek dostum artik dört duvar
Kalmisim buralarda artik olan olsun ne yazar
Arkadas sandiklarim kuyumu kazdilar
Sen yoksun ya hani, yüregim tek ona yanar
Yüregim tek ona yanar
Tek yokluguna yanar