Annem Şiiri - Aslıhan Özçelebi

Annem..
Geceye dönen ömrümün güneşi..
Yaşama sebebim..
Hayata tutunmam için tek nedenim..
Mutlu ol...

Annem..
Çöle dönmüş topraklarımda açan bahar bahçem..
Koklamaya kıyamadığım nergiz çiçeğim..

Etrafına tel örgüler çektim annem..
Kimse dokunmasın,kimse incitmesin seni diye..
Yüreğine yaş düşmesin diye
Bütün gözyaşlarını gözlerime hapsettim..
Ben ömrümü, ömrüne feda ettim
Bilirim yetmez..!
Ne yapsam ne etsem yetmez..!
İki cihanda da hakkın ödenmez..

Annem..
Canımda can bildiğimsin..
Sen bana Rabbimin emanetisin.
Karalar değmesin gününe diye
Bütün siyahları üzerime giyindim ben..
Sen beyazlara sarıl annem
Sen gökkuşağına dön yüzünü
Ben geceleri sahiplenirim
Gündüzlere emanet et sen ömrünü

Annem..
Boğazımdan geçen lokmanın lezzetisin
Yarınlarımın ümidi,
Dualarımın sebebisin..
Unutma sakın
Bir lahzalık tebessümün için koca cihanı yakarım ben..!
Elin bağrında sabahladığın geceler uğruna
Cehennem ateşi olur
Sebep olanlarının üzerine yağarım..!
Çığ olurum,sel olurum,
Canımı ortaya koyar bend olurum..!
Yeter ki gül yüzün solmasın
Elemin gölgesi gönlüne uğramasın..

“ can “ sın..