Annem! Bilemedim kadrini
kıymetini.
Önce süt verdin,besledin
bedenimi,
Tahsilimin yolunda harcadın
ziynetini.
Yenemedi babam rahmetli
kanser illetini,
geçirdin yapayalnız-birbaşına
anarken gözyaşlarınla geçen
yirmiiki yaslı seneni.
Annem, bilemedim kadrini
kıymetini;
hatırlarım çocukluğumu...
beş kardeşimi ve sayıyla yediğimiz;
onikişer zeytini.
Hatırlarım yine..yine..yine;
öğretmen olmam yolunda yitirdiğin
sağlığını...saçlarının siyahlığını,
yerinde yeller esen
bembeyaz dişlerini.
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Demirbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/19/annem-694.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!