Annem Şiiri - Sibel Gökmen Katrancı

Hep özleminle yaşadım seni
Hasretinle kavurdum yüreğimi
Ellerde anladım kıymetini
Seni çok özledim anne

Derdimi tesbihe bir bir dizdim
Çare çare diye tek tek çektim
Seni son görüşümü kalbime resmettim
Hep aşkınla büyüdüm anne

Bir karış toprak için dünyayla cebelleştin
Bir sunum ekmek için geceni gündüz ettin
Parçaladın kendini kuru ekmeğe kaderim demedin
Ölümü hiç düşünmedinmi annne

Hatırlarmısın yürürdük sahil boyunca
Bana elmalı şeker alırdın sarayburnunda
Martıları izlerdik oturduğumuz banklarda
Çocuk olmak ne güzelmiş anne

Gençliğime kan kusturdum yokluğuna inat
Çocukluğum sıcak ellerinde kaldı şimdi toprak
Yaşıyorsam şimdi aldığım her nefes azap
Sensiz çırılçıplak kaldım anne