Annem Şiiri - Yüksel Sönmez

O Küçücük ellerin ufacık bedeninle şekillendirdin bizi.
Bir yaşamın adanmışlığını sorsalar onlara seni gösterirdim.
Hiç kendin için yaşamadın
En güzel yıllarını çaresizlik tüketti.
Yine de bize yansıtmadın bıkkınlığını.
Gülüşümüz gülüşün oldu
Başarımız sevincin.
Bu denli üzülmezdim belki
Yaşamının son günlerini karanlıklar sarmasaydı.
O kadar isterdim ki annem
İlk maaşımla sana menekşeler almayı.
Şimdi ne zaman sevdiğin bir çiçeği koklasam
Sevdiğin bir yemeği pişirsem
Boğazım düğümleniyor
Sesinle kuğımda eski bir şarkı
'Nihansın dideden ey mest-i nazım
bana sensiz cihanda can ne lazım'.
Seni öyle özledim ki annem.