Ana başa taç imiş
Ana,gerçek yari insanın.
Ben anama hiç mi hiç içimi dökemem.
Neden ama neden, dertleşemedik senle.
Neydi birbirimize kırgınlığımız?
Anlamadım.
Bocaladığımda sana tutunmayı ne çok isterdim.
Dizlerinde yatamadım.
Üşüyorum,korkuyorum， diyemedim sana..
Sen bağrına basamadın beni.
Neydi utandıran ikimizi de anne!
Bir kusur işleyip,
Yüzün yere eğdimse milyon kere özürler anne.
Neden ayrı kaldık anne?
Kıymetin bilemedik.
Birden sessizce,
Pır pır edip uçtun annem.
En güzel makamlar senin olsun annem! .
24.11.2008
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Analarımıza
Şefkati özünden, aşkında ara
Sevgisi sel olur taşar analar
Yavrusu ah edip düşünce dara
Hilkatten duyarda koşar analar
Daha sürünürken güder peşini
Bulamazsın onun benzer eşini
Sicim, sicim ağlar döker yaşını
Bu derdi gam ile yaşar analar
Ayağında sallar uyusun diye
Uyusun da çabuk büyüsün diye
Ninni söyler bize avunsun diye
Nice zor günleri aşar analar
Gece uykusunu böler uyumaz
Beşiğini sallar beler uyumaz
Toprağından öllük eler uyumaz
Bizim için derde düşer analar
Cennet bahçesinin açan gülüdür
Merhameti haktan almış uludur
Yavrusundan ayrı kalsa delidir
Hasretinden harda pişer analar
yÜREĞİNE VE KALEMİNE SAĞLIK HOCAM.BUDA BENDEN SANA HEDİYE OLSUN.
ANA BAŞTA TAÇ İMİŞ
HER DERDE İLAÇ İMİŞ
BİR EVLAT PİR OLSADA
ANAYA MUHTAÇ İMİŞ
TÜM YORUMLAR (2)