Gözümü açtığım ilk gün
İlk adımımda ilk konuşmamda
Annem sadece sen vardın
Hem gündüzüm hem gecemdin
Gün geçti büyüdüm büyüdükçe unuttum
Benim kalbimim içindeki yerini
Başkalarını koydum dolmayan yerine
Hiçbir kalp hiçbir kucak
Senin kalbin senin kucağın kadar
Bana huzur vermiyor annem
Annem yeniden küçülsem başımı koysam dizine
Okşasan saçlarımı unutsam tüm dertlerimi
Yine BENİM KÜÇÜK MELEĞİM dermisin
Koynuna alıp yatarmısın
En sevdiğim masalları okurmusun
ANNEM beni afedermisin bir gün
Kayıt Tarihi : 29.10.2008 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!