Annem! .. Şiiri - İsa Yılmaz

yağmur altında yürümek vardı ya şimdi
çocukluk günlerimin saflığıyla
annemin eteğinden tutup paytak paytak
ıslanmak vardı o onurlu kadının yanında
kitaplarca bilgiyi bir bakışıyla yüreğime aşılayan
o içli kadının yanında yürümek vardı ya şimdi
paytak paytak ve sırılsıklam
dokunmak vardı kar tanelerine
dünyaya geldiğim ilk akşam yağan o kar tanelerine
gecenin ayazına dökülen melekler gibi üşümek
ve bir annenin anlındaki terleri silmek
ve ağlamadan hayata gözlerini açmak vardı
ve her şeyden öte
o şefkatli kadının kollarında uyumak vardı şimdi
ve duymak vardı ninnilerini meleklerin
ve bir annenin yüreğine tutunmak vardı
ama yok işte
yağmurlar var İstanbul'da
ama yok işte annem
o yoksa sırılsıklam ıslanmak da yok kaldırımlarda....