Karanlığın tam ortasındayım...
Yalnızlığım, kimsesizliğim ta derine işlemişken
ve ben vurgun yemiş hayallerimle beraber
tekrar tekrar ölürken
uzaklardan olmadık bir anda..
bir melek çıktı karşıma..
sessizce sokuldu yanıma...
ben varım artık dercesine sımsıkı sarıldı bana..
sımsıcak nefesi karanlığın soğuğunu kırarcasına
ısıttı yeri göğü bir anda..
hayaller ülkesinin en asil meleği..
karanlıklar içinde bulmuştu beni..
ağlama artık der gibiydi gözleri...
_______________________________
CEYDA ÖZDEMİR 27.08.2008 ANKARA
Kayıt Tarihi : 27.8.2008 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1992 Doğumlu Kızım Ceyda Özdemir Yazdı..
TÜM YORUMLAR (1)