Ah, anneciğim, bazen kendimi senin yerine koyuyorum
Senin duygularınla, senin gözünle, gelişmeleri bakıyorum
Gerçekten çok zormuş annelik, dengeyi kurmaya çalışıyorum
Şimdi seni anlıyor, yaptıklarının, doğru olduğuna inanıyorum
Bazen sana kızıyor, durmadan serzenişte bulunuyorum
İşler iyi gitmeyince, seni suçluyor, seni üzüyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta