Annem Şiiri - Bülent Cürül

Yemedi yedirdi, lokmayı bize
Elinde tutuyor,kaşığı annem
Ortada dolanır,görünmez göze
Bağlamış beline,kuşağı annem

Ömrünün baharı,hüzünle doldu
Gençlik geldi geçti,virane oldu
Gül nakışlı yüzü,sarardı soldu
Sekiz yavrusunun,aşığı annem

Derdimi kendine,yara belledi
Her türlü zulümü,hep engelledi
Uykusuz akşama,ninni söyledi
Karanlık gecemin,ışığı annem

Ekini harmanı,savurdu yele
Buğdayı çuvalla,yükledi bele
İki büklüm oldu,gelmedi dile
Topladı tarladan,başağı annem

Biter birgün çilen,biter zulümün
Sanki boynu bükük,kalmış gülümün
Şimdi bak ağına,düşmüş zalimin
Gör elinde olmuş,uşağı annem

Dost Kalemlerden Gelenler

Saçlarına kardan,beyazlar düşmüş
Gözlerin yorulmuş,hüzün bürümüş
Yıllara inatla,yüzün hep gülmüş
Ömrün oldukça hep,gülesin annem..............Emine Şafak

Getirip yüreğe korlar ataşı
Kuzum der de yanar bağrının başı
Her gün yasa döner her gün gözyaşı
Dökülür gözünden aşağı annem____Abşari

Sensin benim canım ekmeğim aşım
Yüreğimde sızım, gözümde yaşım
Sensiz yüzüm gülmez dertlidir başım
Gönlümün güneşi ışığı annem................Mihriban