Annem Şiiri - Elvan Çetinkaya

ANNEM
Öyle doluyum ki
Bir kenarda oturup
Dayak yemeden ağlamak
İstiyorum bir çocuk gibi
Doyasıya ağlamak annem...

Gecenin en karanlık saatinde
Çocukluğumdan kalan
Kokunu soluyarak
Ellerin saçlarımda
Dizlerine yatmak vardı annem...

Bu gece
Hiç olmadığın şekilde
Yanımda olmanı,
Kızım diye başlayan cümleler kurmanı
İsterdim annem...

Araya bir yar koymadan
Çocukluğumu,gençliğimi
Doyasıya paylaşmak
Yaşamak,ağlamak
İsterdim seninle annem...

Elvan ÇETİNKAYA