Çocuktum;
Hiç görmesemde hep korktugum
Adını duydugumda saklandıgım
Dev dişleri olan korkunç canavar
Sadece hayalmiş
Annemin kollarında unuttum.
Henüz toydum
Dünyanın etrafımda döndügü
Hayatı toz pembe gördügüm
İlk kalp agrısıyla ölürüm sandıgım
geçip gidermiş oysa
Annemin şefkatiyle ögrendim.
Sanırım büyüdüm
Canavarların asıl iki ayaklı oldugunu
Bütün evreni griye dönüştürdügünü
Asıl renklerin sevgiden oluştugunu
Hala umudum oldugunu
Annemin bana bakışlarından anladım.
Kayıt Tarihi : 5.5.2014 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!