Annem Şiiri - Mervenur Gümüştakım

Gurbete gidince dostluk bitermiş
Meğer bu dünyada sevgi tükenmiş

Ayrılık zor annem
Zormuş be annem
Beni gerçek seven
Yokmuş be annem

Hani arardılar,yanımdaydılar
Güzelim günlerde hep burdaydılar

Gurbete gidince her şey bitti mi?
İçindeki sevgi sona mı erdi?

Eğer burada ölürsem annem
Mezar taşımı görürsen annem
Üzülme annem,sabret be annem
Gerçek sevdiğim sensin be annem

Demek insan uzakta unutulurmuş
Bütün sevenleri uzak dururmuş

Olmaz ki böyle,yapılmaz böyle
Ne oldu sevgiye,ne oldu anne?

Bütün hepsi yalanmış
Yalan be annem
Tek arayanım
Sensin be annem

Sen birtanemsin,hep en güzelsin
Kadir,kıymet bilen tek sensin annem
Derdimi bir tek,tek sen bilirsin
Tek sevenim her an sensin be annem

Ne de zormuş sizden ayrı kalması
Anadan-babadan uzak yatması

İnsanlar neden,neden yalancı
Gönlüme ektiler büyük bir acı
Filizlendikçe artıyor sancı
Bu ben de kalp bırakmadı

Sana sorum var,sorum var annem
Sende beni bir gün yakcan mı annem
Ne olursun sende yapma be annem
Beni ateşlere bırakma annem

Eğer bir gün elim tutmazsa annem
Telefonları açmazsam annem
Bilki o zaman kara toprakta
En mutlu insan benimdir annem

Unutulmak güç annem
Bir yük be annem
En güzeli ölüm
Benim birtanem

Yalnız şunu bil,bil ki sev annem
İnsanlık bitmiş,tükenmiş annem
Her zaman tek seven annendir annem
Ölümüm yakın,kötüyüm annem

Bu aralar bir hastalıktayım
Gönlümde yara,hep yataktayım
Bu son mektubum sana be annem
Eğer ölürsem üzülme annem

...Kanser acısıyla ölmek isterim,yalnızlık acısıyla ölmektense.

10.04.2007 SAKARYA