Annem Şiiri - Meltem Zeybek

Sınırlar ötesinde yaşayan ruhum,
Dizlerinin dibinde dinginleşir annem.
Ne kadar siyaha boyansa da yolum,
Sana gelen yollar, mavi işte annem.

Mavi benim rengim, bilirsin bunu,
Gökyüzüm, denizim sensin annem.
Huzurla buluşur mavinin sonu,
Dünya döndükçe sen varsın annem.

Geceymiş, gündüzmüş ne farkeder,
Yakamozum, güneşim sensin annem.
Ne mevsimler yaşanıp biter,
Sen bitmeyen beşinci mevsimimsin annem.

Dillere destan yaşarım hayatı,
Her destanın sonu sana varır annem.
Yanında geçiririm en huzurlu anı,
Beni bir sen, sen anlarsın annem.

Derde düşer derman ararım,
Ruhuma deva sen olursun annem.
Kururken dalımda yaprağım,
Gözyaşınla beni yine yeşertirsin annem.

Dinmez sancılarda kıvrandırdım seni,
Bir tek ah etmedin annem.
Hakkın ödenemez, duy sesimi,
Seni çok, çok seviyorum annem.

Cennet ayakların altına serilmiş,
Beni de al yanına annem.
Dünya - ahret bizden bilinmiş,
Hakkını helal et, helal et annem.