Annem Şiiri - Hamza Köse

Ufuklarda süzülen bir kumrunun
Düşer ya hüznü sulara!
Bir papatya kokusuyla
Gurbet ağlar ya kuytularda!
Annem,
Hayalin gelir uykularda.
Dizlerine yatıp ağlamak isterim,
Daha büyümemiş bir çoçuk olupta.

Şefkat dolu ellerin ile
Okşa yine saçlarımı.
Yıldız yıldız gözlerinde
Allah'ın bir mucizesi.
Yağmurların öptüğü saçlarında,
Bahar kokuları.
Yıldırımlar düşerdi şehirlere
Bir sığınaktı annemin kolları.
Bir sürgündü sensizlik
Sen ile olmak vuslat
Annem! ...
Çığlık çığlığa martılar,
Gidiyor yüreğimden uzaklara
Bir serçenin umuduyla tutunurum dallara.
Bir yangın sonrası, gün batımlarında
Adın düşer aklıma.
Annem! ...
Yüzümü kapatıp avuçlarına
Ağlamak istiyorum
Daha beş yaşında bir çoçuk olupta.

Kurşunlar sıkıp zamana
Takvimleri yırtım sonbaharda.
Lacivert renkli anılarımda
Pembe umutlarımı saklıyorum...
Annem,
Herkesten sakladığım,
Kırmızı arabamı sana veriyorum
Hadi al annem! ...

Annesini arayan bir çoçuk edasıyla
Yürüyorum karanlıklarda.
Annem seni bekliyorum pınar başlarında.
Düşsem, elimden tutacak sensin
Ağlasam, gözyaşımı silen sensin...
Mendilci çoçukların gözlerinde kalan,
Bir boyacı sandığıyla sürüklenen
Çoçukluğumu özlüyorum.
Her kapı aralanışında
Annem gelecek, diye bekliyorum.
Annem,
Seni yeni baştan yaşamak istiyorum,
Daha kundakta bir çoçuk olupta! ...